Aχτίδα τόλμης

Η νύχτα έχει μια αχτίδα τόλμης στα χέρια της

καθώς μ’ αυτά χαϊδεύει τον μενεξεδένιο ουρανό

και τον σκεπάζει μ’ αστέρια.

Και με τα χρώματά της,

αρχίζοντας από τις κορυφές των βουνών,

εξαπλώνεται ορμητικά στις πόλεις.

Στην υδροστάλαχτη ανάσα της

παραδίδονται τα ποτάμια και οι θάλασσες.

Τα στήθη της ανασαίνουν

στους εύκαμπτους λόφους της μοναξιάς της.

Τα νερά πάνε,

τα νερά επιστρέφουν,

αυλακώνοντας τα σώματα

με το ηλιόφως,

με τη χάση του φεγγαριού,

αναταράζοντας τους σιωπηλούς κόσμους του βυθού,

τα βότσαλα που βρήκαν ένα μέρος να εναποθέσουν

τη λάμψη και τη στιλπνάδα τους

Φεγγοβολώντας μέσα στους αιώνες.

ΝΙΚΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟ Εκδόσεις Ίδμων