ΔΙΕΞΟΔΟΣ

 

Έλα να πάρεις

όσα  απομεινάρια

ξεβράζει

το πέλαγο του νου

Σκέψεις

π’ ανήγειραν

ένα μαυσωλείο τρόμου

               στη διέλευση των αιώνων

Έλα να πάρεις

το μισό χαμόγελο

στα χείλη των στρατιωτών

που χάρισαν τη νίκη

πριν σφραγίσουν

την ύπαρξή τους παντοτινά

στα φοβερά κιτάπια

της Ιστορίας

Μην προσπερνάς

από τις αετοφωλιές

ένδοξων άλλοτε ημερών

προτού σαλπίσεις

το εμβατήριο της μάχης

Στην πεδιάδα

των επιθέσεων

και των υποχωρήσεων

γράφτηκε ο επίλογος

ανεμίζοντας τις σημαίες

του χρέους

αμέτρητων νεκρών

που γεύτηκαν τη δόξα τους

ενώ έπεφταν γυμνοί στο χάος

Στερημένοι

από λάμψεις χαράς

κι αστραφτερές υποσχέσεις

οι εναπομείναντες

έφτιαχναν διεξόδους τιμής

σ’ έναν σκοτεινό λαβύρινθο

με τους πυρσούς να σβήνουν

σε κάθε βήμα τους

Κι η μόνη διέξοδος

οδηγούσε στην άβυσσο

που στα βάθη της ιερουργούσε

η λήθη και το έρεβος.

ΝΙΚΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: «ΤΑ ΠΙΚΡΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ»

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΕΣ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ-ΕΠΥΛΛΙΟΝ