ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΗΣ

Περασμένες εννιά  της  Κυριακής

Η μοναξιά  θυσιάζει το κορμί της.

Στα μάτια σου, το φως κουρσεύουν

οι άγγελοι,

πειρατές της αιωνιότητας.

Από το χαμόγελο σου κυλάει

το ποτάμι μιας ύπαρξης τόσο τρυφερής!

Αυτό το απόγευμα της Κυριακής

συνθλίβει το θόλο των ονείρων μου.

Διαμάντια της ζωής

που βούτηξαν στο χάος

κι από εκεί φεγγίζουν

με μυριάδες χρώματα.

Ποιο χρώμα όμως ν’ ασπαστείς;

Στον ουρανό διαγράφεται το τόξο του έρωτα σου,

μικρή κι αγαπημένη…

 

Εγώ βουλιάζω στα χρώματα της Κυριακής,

στα βάθη του δειλινού της.

Βαμμένος  την  πορφύρα

και τη μενεξεδένια του πανδαισία,

την πιο μελαγχολική.

Καθώς η μοναξιά θυσιάζει το κορμί της,

τελετουργώ στην αιωνιότητα, πλάι της

ως άγγελος - πειρατής,

πολιορκώντας την κάθε νύκτα.

ΝΙΚΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

Από τη συλλογή "ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΗΣ"

Εκδόσεις Ίδμων