ΕΡΩΤΗΜΑ

Τα τείχη γκρεμίστηκαν στο πρώτο βήμα σου

Γυρνώντας την πλάτη μου σαν κυνηγημένος

αφουγκράστηκα το τρέμουλο των χειλιών σου

Έσφιξα στα χέρια μου τον ανθό του γέλιου σου

να συντρίψω κάθε προσμονή, όλο τον πόθο

Πώς να βρω μια χαραμάδα

να εστιάσω το βλέμμα μου πάνω σου

καθώς από τις ετοιμόρροπες επάλξεις

υψώνεται ψηλά σαν περιστέρι το χέρι σου

οπλισμένο με το βέλος του έρωτα∙

αυτό που χρόνια με σημαδεύει

αιχμηρό σαν κοφτερός ορίζοντας

Μπορεί να με λαβώσει ή να με ταξιδέψει;

Νίκος Δεληγιάννης

"Κοφτερός Ορίζοντας"

Εκδόσεις "Επύλλιον-Πνοές λόγου και τέχνης"