Όλο το μεγαλείο
πίσω από τις σκιές των φύλλων,
στον καθρέφτη του τοίχου.
Εκεί η νυκτερινή βροχή
αποπλανεί τα μάτια,
σχίζει στα βλέφαρα
ένα βαθύ ποτάμι.
*
Έρπει στα βουβά φινιστρίνια,ύστερα πηδάει σαν πρόσχαρο δελφίνι
στο τιμόνι,
στρέφει τρελά την πυξίδα,
ποθεί βαθιές θάλασσες…
Άραγε ποιο ασκί θάρρους
πότισε αυτόν τον ονειροπόλο
μια τέτοια δύναμη;
*
Έσχισα τ’ άνθη των γιασεμιών
να δω αν υπάρχουν σύνορα
πού τελειώνει το λευκό
και χάθηκα
στην απεραντοσύνη του.
Νίκος Δεληγιάννης
ΜΙΚΡΟΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ
Εκδόσεις Ίδμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου