Πέντε αισθήσεις

Ένας νέος  ήλιος,                                                    

μια άλλη μέρα.                                                

 Όμως δεν αλλάζει,                         

δεν πεθαίνει το φως.

Υπομένει μόνο στο χρόνο

να σβήνει αργά-αργά,

μέρα με τη μέρα.

         *

Δοκίμασα τη θάλασσα

σ’ ένα κομμάτι ξερό ψωμί,

ποτίζοντάς το με την αρμύρα της.

Όπως τα σώματα

σαν πλημμυρίζουν έρωτα

κι εγκαταλείπουν

την ξηρασία της ζωής τους.

            *

Ο ζωγράφος σήκωσε ψηλά το πινέλο

να σημαδέψει το κέντρο του καμβά…

Ένα πολύχρωμο δάκρυ να κυλήσει,

κάτω από τα μάτια

μιας παλιάς προσωπογραφίας.

              *

                         

Της παρουσίας σου

είναι ο θησαυρός

π’ αναστατώνει την ύπαρξή μου.

Και σαν τον πειρατή

π’ εξερευνά

τον χάρτη των ματιών σου,

ιχνηλατώντας,

αποζητώ να αράξω εκεί,

στις όχθες της καρδιάς σου.

               *

Η αλήθεια κρύβεται

σ’ ένα άτολμο βλέμμα σου.

Ο χορός των αυλητρίδων

πάνω στα χείλη σου,

πιστοποιεί

την αδιάψευστη επιθυμία σου.