α΄

 

Η θάλασσα

για να σ’ εμπιστευτεί

σου χαρίζει

τα χρώματα

ενός τόξου ουράνιου

στο βυθό της

που κλείνει κάθε δίοδο

στη φθορά.

Όμως για να

σ’ εμπιστευτεί

ρίχνει πρώτα

τα δίχτυα της

κι όπως ο ψαράς αγνοεί 

την ψαριά του

προσμένει κι αγωνιά

το ίδιο κι η θάλασσα κοιτά

με τα μεγάλα της μάτια

καρτερώντας

τα ενάλια σώματα.

Γνωρίζοντας 

τα φθαρτά 

και τ’ άφθαρτα

αιώνες παίζοντας 

με τα συντρίμμια

της ανθρωπότητας

μελετώντας 

τις ανθρώπινες αμυχές

στα σπλάχνα της,

ορίζει μόνη της

το μήκος

 και το πλάτος

των διχτυών της.

............................................................

.......................................

ΝΙΚΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ

Από το βιβλίο "Θαλάσσιο τόξο" εκδ. Ίδμων